ارز دیجیتال نوعی پول دیجیتالی است که بر پایه فناوری بلاکچین کار میکند و امکان تراکنشهای همتا به همتا (P2P) را فراهم میکند.
بیت کوین، اتریوم، BNB و تتر از جمله نمونههای برجسته ارزهای دیجیتال بر اساس ارزش بازار هستند.
دسترسی به ارزهای دیجیتال از طریق کیف پولها یا صرافیهای رمزنگاری امکانپذیر است. اگرچه مردم اغلب میگویند که آنها را در کیف پولها “ذخیره” میکنند، اما در واقع آنها روی بلاکچین ذخیره میشوند.
ارزهای دیجیتال ویژگیهای خاصی دارند، از جمله غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییر ناپذیری.
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال یک ارز دیجیتالی غیر متمرکز است که از رمزنگاری برای امنیت استفاده میکند. این ارز میتواند بدون واسطههایی مانند بانکها و پردازشگرهای پرداخت فعالیت کند. این ماهیت غیرمتمرکز تراکنشهای همتا به همتا (P2P) را مستقیماً بین افراد تسهیل میکند. اما به جای کیف پولهای فیزیکی و حسابهای بانکی، افراد از طریق کیف پولهای رمزنگاری یا صرافیهای رمزنگاری منحصر به فرد خود به ارز دیجیتال دسترسی پیدا میکنند. ممکن است شنیده باشید که مردم میگویند ارز دیجیتال در کیف پولها “ذخیره” میشود. با این حال، ارزهای دیجیتال در واقع در کیف پولها یا صرافیها وجود ندارند – در واقع، آنها همیشه روی بلاکچین باقی میمانند. در مورد صرافیهای رمزنگاری، آنها کلیدهای خصوصی را نگه میدارند که به کاربران اجازه دسترسی به آن وجوه را میدهد. اولین و شناختهشدهترین ارز دیجیتال بیت کوین است که در سال 2009 توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. از آن زمان تاکنون، هزاران ارز دیجیتال با ویژگیها و اهداف منحصر به فرد ظاهر شدهاند. مانند ارزهای فیات سنتی، ارزهای دیجیتال میتوانند به عنوان وسیله مبادله استفاده شوند. با این حال، موارد استفاده از ارزهای دیجیتال در طول سالها به طور قابل توجهی گسترش یافته است تا شامل قراردادهای هوشمند، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، ذخیره ارزش، حاکمیت و توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) شود.ارز دیجیتال چگونه کار میکند؟
قبلاً اشاره کردیم که ارز دیجیتال برای اهداف امنیتی از رمزنگاری استفاده میکند، اما این واقعاً به چه معناست؟ به زبان ساده، ارزهای دیجیتال از الگوریتمهای ریاضی پیشرفته برای ایمنسازی تراکنشها و محافظت از دادهها در برابر دسترسی یا دستکاری غیرمجاز استفاده میکنند. این الگوریتمها دو عملکرد اصلی دارند: حفظ حریم خصوصی هویت کاربران و تأیید اعتبار تراکنشها. تراکنشهای بلاکچین عمومی هستند و آدرسها (کلیدهای عمومی) مستعار هستند، اگرچه کاملاً ناشناس نیستند. به عبارت دیگر، در حالی که تراکنشها روی بلاکچین قابل مشاهده هستند، کاربران پشت آنها به راحتی قابل شناسایی نیستند. ارزهای دیجیتال این کار را از طریق استفاده از تکنیکهای رمزنگاری مانند توابع هش و امضاهای دیجیتال انجام میدهند. ارز دیجیتال از طریق یک شبکه توزیع شده از رایانهها که به طور جمعی بلاکچین نامیده میشود، به خودمختاری دست مییابد که اساساً یک دفتر کل دیجیتال غیرمتمرکز است که دادههای تراکنش را در بسیاری از رایانههای تخصصی در شبکه ذخیره میکند. هر یک از این رایانهها – که گره نیز نامیده میشوند – یک نسخه از دفتر کل را نگهداری میکنند و یک الگوریتم اجماع از بلاکچین محافظت میکند و اطمینان حاصل میکند که نسخههای جعلی یا ناسازگار رد میشوند. این معماری توزیع شده امنیت شبکه را افزایش میدهد زیرا هیچ نقطه شکست واحدی مانند گاوصندوق بانک برای سوء استفاده توسط بازیگران مخرب وجود ندارد. ارزهای دیجیتال به افراد اجازه میدهند تا وجوه را مستقیماً به یکدیگر انتقال دهند. در یک تراکنش معمولی ارز دیجیتال، فرستنده با ایجاد یک امضای دیجیتال با استفاده از کلید خصوصی خود، انتقال را آغاز میکند. سپس تراکنش به شبکه ارسال میشود، جایی که گرهها با تأیید امضای دیجیتال و اطمینان از داشتن وجوه کافی توسط فرستنده، آن را تأیید میکنند. پس از تایید، تراکنش به یک بلوک جدید اضافه میشود که سپس به بلاکچین موجود اضافه میشود. در حالی که این ممکن است پیچیده به نظر برسد، ماینرها از این مراحل مراقبت میکنند تا کاربر نگران آنها نباشد.چه چیزی ارز دیجیتال را منحصر به فرد میکند؟
ارزهای دیجیتال با معرفی ویژگیهای نوآورانهای که آنها را از پروتکلها و ارزهای سنتی متمایز میکند، بر اکوسیستمهای مختلفی از جمله مالی تا فناوری تأثیر گذاشتهاند. برخی از جنبههای منحصر به فرد ارزهای دیجیتال عبارتند از:- غیرمتمرکز بودن معماری غیر متمرکز ارز دیجیتال نیازی به یک مرجع مرکزی را از بین میبرد. این امر به خودمختاری بیشتر و همچنین آسیبپذیری کمتر در برابر دستکاری یا کنترل توسط یک نهاد واحد منجر میشود.
- شفافیت و تغییر ناپذیری تکنولوژی بلاک چین تمام تراکنشها را در یک دفتر کل شفاف و ضد دستکاری ثبت میکند. بنابراین، پس از اضافه شدن یک تراکنش به بلاکچین، هر کسی میتواند آن را مشاهده کند و نمیتوان آن را تغییر یا حذف کرد.
- برنامهریزیپذیری بسیاری از ارزهای دیجیتال مانند اتریوم قابل برنامهریزی هستند و به توسعهدهندگان اجازه میدهند تا قراردادهای هوشمند را برای ایجاد برنامههای غیرمتمرکز (DApps) و سایر راهحلهای نوآورانه بر روی بلاکچینها مستقر کنند. علاوه بر این، از آنجایی که بلاکچینهای بدون مجوز متن باز هستند، هر کسی میتواند شروع به استقرار کد بر روی یک بلاکچین و ایجاد DAppهای خود کند.
- بدون مرز ارزهای دیجیتال به راحتی در سطح جهانی منتقل و مبادله میشوند و به مردم اجازه میدهند از آنها برای تراکنشهای بینالمللی و حواله استفاده کنند.
- عرضه از پیش تعریف شده سکهها بسیاری از ارزهای دیجیتال دارای عرضه محدودی از سکهها هستند، به این معنی که تیمهای پشت آنها فقط تعداد محدودی سکه ایجاد خواهند کرد. این جنبه انقباضی ارزهای دیجیتال میتواند با گذشت زمان مثبت باشد، زیرا کمیابی تقاضا را افزایش میدهد.
[…] وجود دهها هزار ارز دیجیتال، ممکن است تعجب کنید که بدانید اکثر آنها بر اساس یک […]
[…] کوین در واقع یک ارز دیجیتال است، بدون هیچ نوعی از مرکزیت یا کنترل مرکزی. این به این […]
[…] آن را به صورت پسرونده تغییر داد. بلاکچین ستون فقرات ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم را تشکیل میدهد و در تقویت […]